Gepubliceerd | 1 mei 2019
Leestijd | 8 minuten

" De intentie van woorden "

De laatste tijd moet ik vaak denken aan dit onderwerp, “de intentie van woorden”.
Naar mijn mening draait het hier erg om in communicatie. Er zijn zoveel verschillende mensen, verschillende talen, dialect, karakters etc.

De ene mens is wat gevoeliger dan de andere mens. En dat "gevoelige" kan een zeer groot voordeel zijn. Je weet automatisch wat de betekenis van een woord is. Wat er mee gezegd wordt, bedoel ik dan. Zelfs terwijl de andere persoon het probeert te verbloemen of zich er zelf niet bewust van is. Dat kan natuurlijk ook. Soms komen woorden ook gewoon verrot je strot uit, om het zo maar te noemen. Dat hebben we allemaal wel eens gehad. 

 

Ik denk dat het belangrijk is, als je communiceert (en communiceren is niet alleen praten maar ook luisteren en daarop reageren, dus een wisselwerking) dat je weet/voelt wat nu de daadwerkelijke boodschap is. En dat is een eitje, als je tenminste openstaat voor die onderliggende energie van de woorden. En je goed je eigen nog onopgeloste “problemen” op zij kunt zetten, want dat laatste is natuurlijk een hele grote boosdoener!

Als ik naar mezelf ga kijken, dan ben ik wel direct of duidelijk, geen gedraai want dat maakt het alleen maar ingewikkelder en dus meer kans op onduidelijkheid of zelfs verkeerd op vatten van mijn bedoeling! Ik probeer altijd eerlijk te zeggen wat ik bedoel te zeggen. Soms, als het echt nodig is, zal ik proberen om het iets milder te maken. Dat wil niet zeggen dat ik bewust er met de botte bijl in hak! Iets melden op een beter moment is ook een mogelijkheid. De ontvanger moet het berichtje natuurlijk wel kunnen behappen, anders hebben de woorden niet veel nut.

Ik merk zelf dat ik de woorden gewoon zeg omdat ze gewoon passen en bedoeld worden. Dus geen gedraai. Anderen kunnen dan nog wel eens denken: “OEPS!”

Woorden hebben een betekenis

Wij mensen kunnen ook zelf een betekenis aan een woord geven. En dan wordt het belangrijk: Wat is de intentie van het woord. Wat wil de persoon nou zeggen met het woord?! Zo komen we natuurlijk, lekker makkelijk, uit bij een onderdeel van "discriminatie". Een zwarte, bruine, rooie, kleine, lange, bolle... 

Stel je eens voor:

Wat als iemand aan je vraagt: Wie is Frits? 
En je staat in een ruimte vol met mensen. In een hoek staat een groepje van 10 personen bij elkaar, waarvan 9 vrouwen en 1 man. Normaal gesproken is het duidelijk dat de man Frits is. Dus ik zou zeggen: "die man daar."

Nog eentje, beetje aangepast nu…

Zelfde vraag. "Wie is Frits?"

Nu bestaat het groepje uit 10 mannen waarvan 9 klein en 1 lang. Wat zeg je dan? Ik zou zeggen die lange man daar. En misschien zou ik zeggen "die lange daar". Dat is wellicht Brabants: woorden weglaten. De vraag is, discrimineer ik dan? Ik vind van niet! Het is een feit dat die man de langste is van het groepje. En dat gegeven kan ik goed gebruiken om snel duidelijk te maken wie Frits is. Mocht Frits de enige met een rode stropdas zijn, kan je dat feit natuurlijk ook gebruiken..

Je voelt hem al aankomen waarschijnlijk…
Wat als het 9 blanke mannen zijn en 1 bruine man? Voor mij blijft het hetzelfde. “Die bruine (man) daar.” En dan betekent het niet ineens dat hij dom is, stinkt, minder waard is etc. want misschien is het wel een megababe waar ik een beschuitje mee zou willen eten! Het feit is dat hij op dat moment opvalt met zijn bruine kleur. En dat is gewoon een visueel feit.
Andersom kan ook 9 bruine mannen en 1 blanke man. Wederom gewoon die blanke (man) daar. Zo kan je doorgaan: rood haar, bril….

 

Smurfen zijn blauw!

Sommige woorden snap ik zelf dan weer niet echt. Die kloppen niet. Een "blauwe" (een woord voor een Indo). Huh? Indo's zijn toch niet blauw? Smurfen zijn blauw!
"Gele!" Een ander woord voor Chinezen. Wederom huh? Iemand met een leveraandoening heeft een gele kleur, of een narcis.
Daartegenover een "zwarte". Ja die bestaan echt! En dan is het geen discriminatie maar een visueel feit. 

Toen ik klein was, waren wij op vakantie in Zuid Frankrijk. Op de boulevard in een stadje stonden verkopers van sieraden en ivoren beeldjes. Geloof me, die waren toch echt zwart! Zelfs blauwzwart met prachtige grote rij witte tanden. Wat ze nog donkerder maakten. Dus nu, wat als je nu het groepje hebt met 9 bruine mannen en 1 zwarte man? Die wordt ietsje moeilijker haha… dat is al iets meer beladen. En dat komt niet door die man, niet door het woord zwart, maar door de lading die er aan is gegeven door mensen… 

Nog een duidelijk voorbeeldje dat gaat over de lading/intentie van het woord en niet over de betekenis van het woord.

Stel je weer voor:

Ik vind zwarte mensen maar vies, ze stinken, zijn dom en vol walging zeg ik: “Die Zwarte”!
Maar ik ben verrukt van zwarte katjes en vooral die “kleintjes”. Ik sta bij een nestje en zeg met een zucht van verliefdheid: “Die Zwarte”!

 

Is het nou het woord zwarte wat “fout” is? NEE! Een visueel feit! Het is de lading die ik er aan geef die prettig of niet prettig zou kunnen zijn. Daarom is het belangrijk om te “luisteren” wat iemand nou probeert te zeggen. We weten allemaal dat soms de woorden niet helemaal goed gekozen zijn of dat een woord voor de ene mens een andere betekenis heeft dan voor de ander.
 

Het kan natuurlijk ook andersom. De mooie en lieve woorden terwijl de intentie is om jou te kwetsen, sarcasme, of de niet gemeende woorden en ga zo maar door.
 

Onopgeloste "problemen"
 

In het begin gaf ik aan dat je onopgeloste “problemen” ook een grote boosdoener kunnen zijn. Laat me dat uitleggen wat ik daar mee bedoel. Misschien ken je dit voorbeeld niet, maar ik weet bijna zeker dat we allemaal wel een soortgelijk voorbeeld kunnen opnoemen.
Wat nu trouwens ook in me op komt. Een onopgelost probleem kan je ook aangepraat zijn. Dus je hebt het niet zelf meegemaakt maar zo vaak gehoord dat je het je “eigen” hebt gemaakt.
 

Maar vooruit, weer bij Frits.

Frits is lang, zoals bleek uit het voorgaande voorbeeld. Hij is altijd de langste geweest en werd vroeger vaak gepest. Frits voelde zich daardoor altijd buiten de groep vallen. Waarbij nu, zonder bedoelt door mij, het woord "lange" erg pijnlijk is. En bij hem allerlei emoties en gevoelens los komen. 

Dan is het de kracht van Frits om niet in die emoties en gevoelens te schieten. Dat hij zich op tijd weet te herpakken. Dat gaat wellicht makkelijker als je de intentie van het woord “lange” in dit verband weet of voelt. En nog makkelijker als je “het verdrietige verleden” hebt verwerkt. Dan heeft “lange” namelijk die lading niet meer maar is het gewoon het woord “lange”, het visuele feit.
 

Frits kan ook in de emoties schieten bij het woord “lange” omdat hij het verleden nog niet heeft verwerkt. Als hij zich hier bewust van is dat hij daardoor getriggerd wordt, kan hij zichzelf ook herpakken. Dat kost vast wat moeite… maar als Frits zich alleen al focust op zijn ademhaling, geeft hem dat al de ruimte om zich te kunnen herpakken.

Belangrijk is dus dat je probeert te "horen" wat de ander nou probeert te zeggen. Dat gaat natuurlijk niet alleen om "die zwarte" maar ook als je partner eigenlijk tegen jou wil zeggen dat jij zo belangrijk voor hem / haar bent. Dat er zo van je gehouden wordt of dat hij / zij zo trots op je is.

Tegelijkertijd is het belangrijk dat je weet wat je onopgeloste "problemen" zijn. Dus probeer eens bewuster in het leven te staan en merk je reacties op. 

• Waar reageer je nou op?
• Wat veroorzaakt dat bij jou vanbinnen? (Dus wat voel je?)
• Wat zou je eigenlijk willen "horen"?

De buitenwereld is een perfecte spiegel om achter dit soort dingen te komen. 

Bewustwording is een eerste stap naar een prettiger leven!
... en niet te vergeten naar een prettigere wereld!

Vind jij mijn blogs ook leuk om te lezen? En wil je graag op de hoogte zijn van nieuwe blogs? 
Meld je dan hier aan voor de Blog-mailinglijst!

Heb je vragen of opmerkingen over dit tekstje? 

Heb je facebook? Like me op facebook!